In de ondernemende plannen van Hilversum en de provincie N.H. paste een waterverbinding met de Vecht. Het nieuwe kanaal werd, als werkverschaffingsproject, deels met hand uitgegraven. Zodra mijn vader zag wat een mooi breed water daar ontstond, dacht hij aan een toekomst voor een Hilversumse roeivereniging. Het bestuurscollege en de directeur publieke werken (ir J.F.Groote) ondersteunden het plan en zo kwam er op een prachtige locatie nabij het havengebied een roeiloods (naar het voorbeeld van die van Triton in Utrecht) en een woning voor de loodsknecht Aukema, die over het materieel toezicht zou houden.
Het jaar van oprichting (1936) was het jaar van mijn overgang van de lagere school naar het gymnasium. De dag dat ik op mijn nieuwe school het toelatingsexamen had afgelegd, en moest bijkomen van die inspanning, nam mijn vader me, in vlaag van empathie die ik nog altijd in hem prijs, mee naar de pas nieuwe loods van de roeivereniging Cornelis Tromp, en we maakten een tochtje in een wherrie.
Ik ben jarenlang jeugdlid geweest, heb er met jongensploegen aan wedstrijden deelgenomen, clubtochten meegemaakt, en per skiff de Piet Heinproef afgelegd. Onze familie-wherrie, de Annie, lag in de loods. Na de oorlog heb ik er, spijbelend van de militaire oefeningen in Amersfoort, met een mededienstplichtige tochtjes in gemaakt.
De herinnering aan het roeiverleden, ook als toerroeier later bij Triton, houd ik nu levendig door dagelijks de dag te beginnen met een tien minuten training op de Concept2 roeimachine die in de slaapkamer staat.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten