zaterdag 30 november 2013

Autovreugd en -leed

Tijdens mijn dienst op de vliegbasis Woensdrecht kreeg ik een buitenkans:  voor 200 gulden een oude DKW kopen. Die bracht me onder andere naar mijn muziekafspraken in Bergen op Zoom. Maar hij bleek minder betrouwbaar dan de verkoper mij gezegd had. Op de terugweg van een waarneming voor een huisarts in de buurt rook ik schroeiend hout. Nadat ik de auto aan de kant had gezet en eromheen was gelopen, zag ik vlammen uit de knalpot komen, die zich ook in de houten (!) vloer hadden voortgeplant. Vandaar de rook in het interieur. De brand was gauw geblust met het water uit de sloot naast de weg en een deken die ik altijd in de auto had. In de ziekenboeg, waar ik mijn verhaal vertelde, kwam men mij meelevend tegemoet: de verplegers wilden de auto voor 100 gulden overnemen en hem voor eigen gebruik repareren. Na een paar dagen kwamen ze daarvan terug: de versnellingsbak was zodanig versleten dat ze er niet mee verder wilden. Ik heb hun de 100 gulden teruggegeven, en ze hebben de auto gehouden.

In 1960 brachten Tiete en ik een bezoek aan Marburg en Göttingen. We besloten van de terugweg een korte kampeervacantie te maken en parkeerden onze groene DKW aan de rand van een groot en leeg kampeerterrein.  Nadat de tent was opgezet roken we benzinelucht; de brandstofleiding was losgeraakt en het motorblok was scheef gezakt. Ik had een snee in mijn voet opgelopen door een glasscherf en Tiete moest een half uur wandelen om in Hahnenklee hulp te halen. Ze bracht een monteur mee, die de bouten van het motorblok vastzette en de brandstofleiding verving.
Wij sliepen gerust en vermoeid in, hoorden 's nachts wel eens zacht gedruis om ons heen, maar waren  verbaasd toen 's morgens het terrein mannetje aan mannetje met tenten bezet bleek te zijn. De Pinkstervacantie was begonnen.

Een paar jaar later hebben we onze groene DKW ingeruild voor een nieuwe creme-kleurige. Die is op een gewelddadige manier aan zijn eind gekomen. Op weg naar het revalidatiecentrum de Hoogstraat in Leersum, waar ik voor enige patienten van de logopediste Lenie de Vries in consult was geroepen, heb ik mijn voertuig teveel de sporen gegeven. Op het korte stukje snelweg vlak voor Driebergen is de krukas gebroken. Ik heb de kreupele auto in Driebergen achtergelaten en hem daar door de garage laten ophalen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten