zaterdag 25 januari 2014

Een rol in “Check-up” voor RAI Uno


Een telegram uit Napels met het verzoek of ik over drie dagen kon deelnemen aan het medisch programma voor RAI Uno “Check-up”. Een panel van drie experts, twee foniaters en een psycholoog, zou vragen beantwoorden over stotteren die werden gesteld vanuit een zaal vol publiek. Er zou simultaan vertaald worden. Een vliegticket zou klaarliggen op de luchthaven Schiphol.
In de vertrekhal van Amsterdam Airport was het op de vroege morgen al propvol mensen die stonden te wachten tot ze zouden worden toegelaten tot hun Gate om aan boord te gaan. Naast me stond een kleine gestalte met een heel bekend gezicht: Audrey Hepburn. Ze was in gezelschap van haar echtgenoot, en was op de terugweg van een huldiging in Utrecht. Op een prachtige hoge koets was ze opgehaald en na een rit door de stad afgezet bij de Scala bioscoop aan het Neude. Daar is ze door Johan Noordmans toegesproken met plagerijen en geestigheden. De actie was bedoeld om aandacht te vragen voor haar nieuwste film.

Op de dag van aankomst was er een aangenaam diner met de twee andere panelleden, een producer en nog enige mensen van RAI Uno. Het was een mooie avond, we zaten buiten en hadden een schitterend uitzicht over de baai van Napels. De dag erop werden we voorbereid op de opnamen; ik werd voorzien van microfoon en oortelefoon, en maakte kennis met twee tolken. De ene fluisterde de engelse vertaling in mijn oor van hetgeen (in het italiaans) gesproken werd; de andere vertaalde alles wat ik (in het engels) zei in het italiaans. Mijn collega de KNOarts-foniater Lucio Croatto begon met een uiteenzetting over de bouw en werking van de spraakorganen met de vertrouwde anatomische platen. Daarna was de beurt aan de psycholoog, die vertelde dat o.a. familieomstandigheden het stotteren konden doen ontstaan en onderhouden. Toen het mijn beurt was werd mijn verhaal simultaan vertaald. Als ik iets zei  klonk de stem van de tolk met donderend geweld vanuit honderd luidsprekers de zaal in. Het waren omstandigheden waarin het moeilijk was om na te denken en  gedachten goed te formuleren. Ik heb onder andere verteld wat er bereikt kon worden door een goed georganiseerde patiëntenvereniging. Volgens mijn inlichtingen bestond die in Italië nog niet. Omdat dit gezegd werd in een zeer goed beluisterd populair programma, heb ik de hoop dat mijn aansporing hier en daar is aangeslagen.

Een week nadat ik was teruggekeerd heb ik van RAI Uno een brief ontvangen waarin ik in zwierige bewoordingen bedankt wordt voor de deelname met daarbij ingesloten een foto van het panel en een videobandje van de uitzending.




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten