Door een Algemene Maatregel van Bestuur was de Logopedie als een Paramedisch beroep erkend, en in de jaren ‘60 werd een werkgroep ingesteld om de werkzaamheden van dat beroep te beschrijven. Eens in de maand kwam de groep bijeen op het departement in Leidsendam, logopedisten, audiologen en een KNO-arts-Foniater.
Tot die tijd konden logopedisten het diploma Akoepedie erbij verwerven door een cursus in een van de audiologische centra te volgen. In het nieuwe Logopedisten-Besluit zou de akoepedie deel gaan uitmaken van de reguliere logopedie opleiding. Over toekomstige naam van de aldus in logopedie en akoepedie opgeleide ontstond een discussie in de groep. Zou het een Logopedist-akoepedist worden zoals de Leidse audiologen bepleitten, of zou het kortheidshalve Logopedist worden. De meerderheid van de groep sprak zich uit voor de laatste optie, maar de Leidse delegatie bleef zich hevig verzetten. Ze wensten zich niet bij de meerderheid aan te sluiten en aan de discussie werd resoluut een eind gemaakt doordat de Leidenaren onder leiding van de audioloog drs Atze Spoor de vergadering verlieten.
Het heeft wel tien jaar geduurd voordat het Logopedisten-Besluit is vastgesteld. Dat kwam onder meer doordat de ambtelijke voorzitter, door het Departement aangesteld, een vriendelijke persoon was die evenwel niet van opschieten hield. Later hebben we met een voorzitster gewerkt die overtuigd was dat er eerst volledige consensus moest zijn bereikt voor men verder kon gaan. Als ik me goed herinner was dat in die tijd een moderne en modieuze stellingname.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten