Rond 1960 heeft mijn vader op het Spinoza Lyceum in Amsterdam, waar hij les gaf in Latijn en Grieks, ook cursussen gegeven in Esperanto. De gedachte daarbij was dat de jonge leerling die eerst heeft kennisgemaakt met een eenvoudige kunsttaal, met meer gemak andere vreemde talen zou leren. Het is maar een kortdurend experiment geweest dat voor zover ik weet niet is geëvalueerd.
Ik heb daardoor kunnen beschikken over boekjes en leergangen over de internationale taal. Na mijn pensionering in 1987 vond ik het wel een aardig idee om meer met Esperanto vertrouwd te raken. Ik heb wat geoefend onder leiding van de heer Punt, een ervaren esperantist, die in de Utrechtse wijk Overvecht woonde. Een inspirerend contact was Hans Erasmus uit Voorburg. Hij heeft bij het Europees parlement en bestuur aandacht gevraagd voor het veelzijdige nut van de internationale taal Esperanto o.a. als tussentaal bij het tolken. Met hem als voorzitter heeft een commissie van voorbereiding een leerstoel voor interlinguistiek aan de universiteit van Amsterdam ingesteld. De professoraten zijn achtereenvolgens bekleed door Marc van Oostendorp en Wim Janssen. Janssen heeft in de tien jaar dat hij dit heeft gedaan een groot aantal studenten opgeleid. Hij is kort geleden met emeritaat gegaan
Geen opmerkingen:
Een reactie posten