OVER CONGRESBEZOEK EN REIZEN

Het eerste na-oorlogse congres van de internationale gemeenschap van logopedisten en foniaters heeft in Zürich plaats gehad, in 1950. Tiete Terpstra was in 1949 als logopedist in Amsterdam afgestudeerd en heeft dat congres bijgewoond. In 2015 herinnert zij zich daarvan het volgende.

 Je ontmoet er de schrijvers van de leerboeken die je hebt gebruikt. Je krijgt een band met collega's,  jonge en oude, van andere landen, oefent het gebruik van vreemde talen en verbreedt je gezichtsveld. Nieuwe, tot nu toe onbekende opvattingen en methoden vragen om je aandacht, je oordeel. Eigen gewoonten en (voor)oordelen vragen om herwaardering en eventueel bijstelling. Ze kunnen onderwerp zijn van gesprekken. Onzekerheden worden nader onderzocht. Nieuw verworven kennis kan met anderen worden gedeeld. 

Ook na afloop van het congres kan dit alles worden voortgezet door (email)correspondentie.

Als mijn vrouw en ik in 1959 niet een half jaar langs europese centra waren gereisd, had dat tot gevolg gehad:
-  dat de accentmethode niet was ingevoerd
-  de Coblenzer stemmethode in het vergeetboek was geraakt
-  Dr Fernau Horn's  kennis betreffende stotteren niet was verbreid
-  de orthodontische kant van afwijkend mondgedrag niet of pas later bekend was geworden
-  het systematisch onderzoek van taalstoornissen naar voorbeeld van Mme Borel Maisonny minder  bekend zou zijn geworden.
Bovendien zou er voorlopig geen afdeling Foniatrie aan de KNO klinieken zijn gevestigd en zou in Utrecht het experiment met de driejarige logopedie opleiding niet of pas later zijn uitgevoerd.